- kłonić się
- kłonić się {{/stl_13}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'nachylać się w dół, pochylać się, opadać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Trawa kłoni się ku ziemi. Słońce kłoniło się nad horyzontem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kłonić się
Look at other dictionaries:
kłonić — ndk VIa, kłonićnię, kłonićnisz, kłoń, kłonićnił książk. «pochylać, nachylać, kierować w dół, w bok» Kłonić głowę ku ziemi, na piersi. kłonić się książk. «pochylać się, opadać» Słońce już kłoniło się za lasem. Zboże kłoniło się ku ziemi … Słownik języka polskiego
nachylać się – nachylić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmieniać pozycję z pionowej bądź zbliżonej do niej na pozycję poziomą albo zbliżoną do poziomej; zginać się, kłonić się ku czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka nachyla się nad chorym synem. Drzewo nachyla się ku ziemi. Nachylić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłonienie — ↨ kłonienie się n I rzecz. od kłonić (się) … Słownik języka polskiego
giąć — ndk Xc, gnę, gniesz, gnij, giął, gięła, gięli, gięty 1. «schylać, pochylać ku dołowi, kłonić ku ziemi; uginać» Wiatr gnie gałązki drzew. ◊ Giąć kark, grzbiet «ulegać komuś, zniżać się przed kimś» 2. «nadawać czemuś trwałą krzywiznę, nadawać… … Słownik języka polskiego
